دپارتمان اقتصاد، تجارت و بازرگانی

دولت­ها به منظور تأمین امنیت غذایی از طریق اعمال سیاست­های کلان اقتصادی اقدام می­کنند، لذا می­توان گفت امنیت غذایی امروزه یک مفهوم پویا است که متغیر های کلان اقتصادی بر آن تأثیر میگذارند. بانک جهانی نیز امنیت غذایی را به عنوان یکی از شاخصهای مهم توسعه معرفی نموده و آن را همتراز درآمد سرانه، توزیع عادلانه درآمد، نرخ اشتغال، حفظ محیط زیست و رعایت حقوق بشر دانسته است.

تولید ناخالص داخلی هم در کوتاه مدت و هم بلندمدت بر امنیت غذایی خانوارهای شهری مؤثر است. افزایش درآمد سرانه به منزله دسترسی اقتصادی به مواد غذایی میباشد که این خود به معنای افزایش امنیت غذایی است. بنابراین، یکی از راههای مهم و حیاتی افزایش امنیت غذایی، افزایش تولید ناخالص داخلی (رشد اقتصادی) می­باشد.

با توجه به اهمیت تأمین غذایی در فرایند توسعه اقتصادی، بحث امنیت غذایی همواره در کشورهای در حال توسعه مورد توجه سیاستگذاران بوده است. بدین لحاظ دولتها به منظور تأمین امنیت غذایی از یک طرف، از طریق اعمال سیاستهای کلان  نظیر سیاستهای پولی، ارزی و تجاری و از طرف دیگر، با به کارگیری سیاستهای خاص بخش کشاورزی و غذایی و اعطای یارانه به نهادههای کشاورزی با تأثیرگذاری بر روند قیمت و تولید این محصولات در جهت دستیابی به هدف تأمین غذایی در اقتصاد دخالت می­کنند.

امنیت غذایی، تابعی از متغیرهای طبیعی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است. لذا مجموعه‌ای از عوامل از جمله سیاست کشاورزی، نظام توزیع مواد غذایی، منابع طبیعی کشور، الگوی مصرف و تغذیه، کاهش میزان ضایعات غذایی، نظام یارانه کالاهای اساسی مرتبط با حوزه غذایی، وضعیت اشتغال و توزیع درآمدها، تجارت خارجی و بالاخره فرهنگ تغذیه ای بر آن تأثیر میگذارد. مهمترین عاملِ تعیین کننده امنیت غذایی، توانایی خانوار در تأمین کالاها و خدمات اساسی است.

محورهای فعالیت دپارتمان اقتصاد، تجارت و بازرگانی

• مطالعات راهبردی و سیاست­­گذاری در امور مرتبط با حوزه بازرگانی و تنظیم بازار کشاورزی و غذای کشور
• رصد و پایش بازار کالا و خدمات کشاورزی و غذا
• پیش­بینی نیازهای تولید کنندگان و مصرف­کنندگان بخش کشاورزی و غذای کشور
• بررسی ساختار بازار کشاورزی و غذای داخلی به‌منظور شناخت اشكال انحصار و هزینه‌های معاملاتی در بازرگانی داخلی
• تسهیل­گری در شناخت و تقویت سیاستگذاری اقتصادی کشور به منظور توسعه بخش کشاورزی و غذای جمهوری اسلامی ایران
• تسهیل­گری در تقویت ارتباط بین سامانه­های موجود در حوزه زنجیره تامین تولید و توزیع غذا در کشور
• مطالعات راهبردی و سیاست‌ گذاری در زمینه یارانه و سبد معیشتی، قیمت­گذاری  و خرید تضمینی کالاهای اساسی، بیمه محصولات اساسی و تامین مالی تولیدکنندگان کشاورزی و غذای کشور