امپریالیسم قرن نوزدهم و اشکال جدیدی از انباشت که معرفی کرد، بسیاری از پایههای جنبههای فنی و مدیریتی حکمرانی جهانی را که امروز میبینیم، با هدف تنظیم و گسترش بازار جهانی و سرمایهداری صنعتی و کاهش هزینههای اجتماعی آن ایجاد کرد. توجه صریح به موضوع خاص حاکمیت جهانی غذا در دوره قبل از جنگ جهانی دوم، زمانی که جامعه ملل برای رسیدگی به همزیستی در جهان از سوءتغذیه گسترده و دسترسی بیش از حد جهانی به غذا دعوت شد، ایجاد شد و بحثهای تندی را برانگیخت. که با ظهور جنگ قطع شد. سه نقطه عطف حاکمیت جهانی غذا پس از جنگ جهانی دوم – ایجاد سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد[1] در سال 1944، کنفرانس جهانی غذا در سال 1974، و اصلاح کمیته سازمان ملل در مورد امنیت غذایی جهانی[2] در سال 2009، همه ناشی از بحرانهای عظیم غذایی بود که جامعه بینالمللی نمیتوانست پیامدهای آن را نادیده بگیرد. با این حال، مقررات نهادی که آنها معرفی کردند، برای پرداختن به مسائل ساختاری انباشتهای که زمینه ساز بحرانها هستند، کافی نبود و نیستند، استخراج استعماری کالاها برای تهیه غذای ارزان برای کارگران و مواد خام برای صنایع به هزینه استعمار شدگان، تخلیه مازاد غلات ایالات متحده پس از جنگ به بهانه کمک های غذایی و بدهی ناشی از کشورهای جنوب جهانی به منظور جذب نقدینگی مازاد موسسات بانکی در شمال جهانی از جمله این موارد هستند. سیاستهای نئولیبرالی از دهه 1970 با تأثیر کاهش فضای سیاست دولتهای کشورهای «در حال توسعه»، باز کردن بازارهای کشورهایشان و قرار دادن تولیدکنندگان در مقیاس کوچک آنها در معرض رقابت ناعادلانه محصولات غذایی یارانهای خارج از کشور مطرح شد. هر یک از این نقاط عطف حکمرانی جهانی غذا، و تلاش های ناقص آنها برای حل مشکلات اساسی، درس هایی دارد که برای حال و آینده به ما میآموزد. دپارتمان «سیستم ها و رژیم های حکمرانی» اندیشکده محورهای زیر را دنبال میکند.
محورهای فعالیت دپارتمان سیستمها و رژیمهای حکمرانی
- بازطراحی نقش دستگاه¬های اجرایی و سازمانهای مرتبط با امنیت غذایی در راستای تحقق اهداف حکمرانی خوب
- مطالعات راهبردی و سیاست گذاری در آمایش سرزمین و الگوی کشت
- بررسی تجربیات کشورها در حکمرانی امنیت غذایی
- بررسی و تحلیل تاریخی حکمرانی امنیت غذایی در ایران و جهان و ارائه توصیه¬های سیاستی
- تسهیل¬گری در شناخت و تقویت راهکارها و اندیشه های جدید برای حل مسائل الگوی کشت در سطح استانی و ملی
- تسهیل¬گری در شناخت چالش¬های حکمرانی امنیت غذایی کشور (تعارض منافع، مالکیت، شفافیت و…)
- تسهیل¬گری در شناخت و تقویت راهکارهای ارتقای نقش تعاونی¬های تولیدی در امنیت غذایی کشور
- ارزیابی انتقادی نظریه¬های توسعه روستایی و ارائه نظریه¬های بومی پیشرفت
- الگو¬نگاری تجارب موفق بومی پیشرفت کشور با تأکید بر حل مسائل حوزه روستا
- مطالعه و رصد روندهای ملی و بین¬المللی حاکم بر آموزش عالی کشاورزی و تغذیه کشور
[1] FAO
[2] CFS
